Nasze skarby

W czerwcu i wrześniu 2011 r. zbiory Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu wzbogacone zostały cennym darem. Pan Juliusz Zieliński przekazał naszej placówce interesujące pamiątki z okresu pobytu w niewoli niemieckiej jego Ojca, Henryka Zielińskiego (1920-1981), podchorążego Wojska Polskiego a po wojnie profesora historii na Uniwersytecie Wrocławskim. Henryk Zieliński w latach 1939-1944 był przetrzymywany w czterech obozach jenieckich na terenie III Rzeszy, w tym na początku w Oflagu XII A Hadamar, a następnie kolejno w stalagach: VI B Neu-Versen, VI G Bonn-Duisdorf i X B Sandbostel. Z tych właśnie obozów pochodzą ofiarowane nam pamiątki. Za najcenniejszy dar należy uznać jeniecką korespondencję, na którą składa się kilkanaście listów i kart pocztowych wysyłanych do H. Zielińskiego przez rodzinę, a po zwolnieniu go z obozu (na wiosnę 1944 r.) przez niedawnych towarzyszy niewoli. Do osobistych pamiątek należy także nieśmiertelnik - numer jeniecki H. Zielińskiego z Oflagu XII A Hadamar oraz medal za udział w zawodach sportowych w 1943 r. w Stalagu X B Sandobostel. Ów medal, przekazany przez francuski klub sportowy, został wręczony - o czym informuje specjalne zaproszenie, które znalazło się także w naszych zbiorach - 22 lutego 1944 r. podczas uroczystej gali sportowej. Wśród darów znalazły się też obozowe pieniądze lagermarki, których H. Zieliński nie zdążył wydać w obozowej kantynie oraz fotografie dokumentujące życie codzienne w obozie (wszystkie opatrzone pieczęcią cenzury obozowej Stalagu X B Sandbostel). Przedstawiają one kolegów bohatera, podobnie jak on zatrudnionych w obozowej izbie chorych. Dopełnieniem przekazanego zbioru są dokumenty i korespondencja prowadzona przez prof. H. Zielińskiego z i w imieniu byłych podchorążych - jeńców wojennych już w okresie powojennym. Dotyczy ona głównie prób uzyskania wsparcia dla byłych jeńców-podchorążych WP.

Wszystkie podarowane pamiątki trafiły do zbiorów muzealnych. W znaczący sposób uzupełniają one naszą wiedzę o sytuacji podchorążych w niemieckich obozach jenieckich i stanowią cenne źródło do badań nad indywidualnymi losami jeńców wojennych, w tym przede wszystkim pozwalają zrekonstruować jenieckie przeżycia profesora Henryka Zielińskiego. Te ostatnie przybliżył jego syn, Juliusz Zieliński w 33 tomie „Łambinowickiego Rocznika Muzealnego”.