16 miesięcy z życia Stefana Skowrońskiego

W ubiegłym roku do naszych zbiorów trafiło wiele interesujących pamiątek (więcej informacji: http://www.cmjw.pl/aktualnosci/nasze-nabytki-w-2015-roku,161.html). Niektórymi pamiątkami chwaliliśmy się na bieżąco, opracowanie innych wymagało dłuższego czasu. Przykładem takiego dokumentu jest dziennik Stefana Skowrońskiego (ur. 1914 r.), żołnierza Września 1939 r. i jeńca Stalagu VIII B Lamsdorf. Przekazany został muzeum przez jego synową, Helenę Skowrońską, której jesteśmy bardzo wdzięczni za taką decyzję.

Dziennik składa się z dwóch kalendarzyków kieszonkowych oraz zwykłego zeszytu w szerokie linie, w których S. Skowroński zapisał ołówkiem kolejne etapy swoich wojennych losów. Notatki rozpoczynają się w momencie, kiedy ich autor otrzymał powołanie do wojska 30 sierpnia 1939 r. Następnie zrelacjonował swoją drogę do macierzystej jednostki i wybuch wojny, a potem cały szlak bojowy aż do momentu dostania się do niewoli niemieckiej. Kolejne strony dotyczą już pobytu w obozach: najpierw o charakterze przejściowym, m.in. w Radomiu, a od 30 września 1939 r. w stalagach, m.in. VIII B Lamsdorf, VI A Hemer (od 4 lipca 1940 r.), VI H Arnoldsweiler, II A Neubrandenburg i XXI A Schildberg. Bardzo dużo uwagi w dzienniku Stefan Skowroński poświęcił niewoli w Lamsdorf. Są to niezwykle cenne informacje dotyczące wyglądu obozu, warunków zakwaterowania i wyżywienia, a także codziennego życia jeńców, np. obchodów Świąt Bożego Narodzenia w niewoli oraz traktowania przez ludność miejscową. Zapiski urywają się po przeniesieniu Stefana Skowrońskiego do Hemer. Stamtąd, za pośrednictwem znajomego Niemca ten interesujący dokument trafił do rodzinnego domu Skowrońskiego.

wstecz