Aktualności

13 września w siedzibie muzeum w Łambinowicach odbyło się spotkanie pt. Materia etyki, poświęcone twórczości artystycznej młodej nyskiej rzeźbiarki - Agnieszki Kobyłeckiej, która przekazała muzeum rzeźbę pt. Misericordia, poświęconą Zbrodni Katyńskiej. Spotkanie było częścią cyklu kulturalnego pt. Łambinowickie Spotkania Muzealne.

Spotkanie z Agnieszką Kobyłecką, rzeźbiarką, tancerką, absolwentką Wydziału Rzeźby i Działań Przestrzennych na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (dawnej ASP), rozpoczęła dr Violetta Rezler-Wasielewska, dyrektor muzeum. Przypominając ideę cyklu Łambinowickich Spotkań Muzealnych, podziękowała artystce za dar przekazany naszej instytucji: rzeźbę pt. Misericordia, poświęconą Zbrodni Katyńskiej. Violetta Rezler-Wasielewska zwróciła także uwagę, iż muzeum od czasu przemian politycznych w Polsce zajmuje się losami polskich jeńców wojennych w ZSRR. Efektem tych działań są wystawy czasowe i stałe, publikacje naukowe, konferencje, seminaria i zajęcia edukacyjne, dotyczące tej tematyki.

Dalszą część spotkania poprowadził Robert Suchiński, znany opolski rzeźbiarz, uczeń wybitnego artysty, prof. Józefa Kopczyńskiego, na co dzień związany z Liceum Plastycznym w Opolu. We wprowadzeniu sporo miejsca poświęcił na przedstawienie miejsca i znaczenia rzeźby we współczesnej kulturze. Prezentując sylwetkę Agnieszki Kobyłeckiej, zauważył, iż porusza ona problemy poważne, osadzone na styku takich dziedzin nauki jak etyka, socjologia i filozofia. Fakt ten również przyczynił się do tego, iż - mimo młodego wieku - artystka ta została już zauważona i doceniona w świecie sztuki. W dalszej części spotkania, które przybrało formę dialogu między artystami, Agnieszka Kobyłecka zabrała zebranych w fascynującą podróż po ścieżkach swojej twórczości. W swoich wypowiedziach podkreśliła, że w centrum jej zainteresowań artystycznych jest człowiek i jego postawa wobec otaczającej rzeczywistości. W związku z tym dużo miejsca w swoich pracach poświęca problemowi jednostki doświadczającej skrajnych doznań, takich jak cierpienie, lęk przed przemijaniem, poczucie niepewności, ale i poczucie piękna, w tym uniwersalne piękno ludzkiego ciała czy muzyki. Nie ma także przypadkowości, jak zauważyła artystka, w kwestii doboru materiałów, których używa w procesie tworzenia. Są to głównie surowce organiczne, naturalne (ziemia, wosk, glina, żywica, płótno, gips), które nie tyle ze względu na swoje właściwości fizyczne, ale przede wszystkim z powodu przypisywanej im symboliki, dodatkowo wzmacniają przekazywane treści. Obszar działań twórczych artystki nieustannie się poszerza. Chętnie wypowiada się ona poprzez taniec, który postrzega jako aktywność przestrzenną, a także rysunek, malarstwo, instalację czy wideo. W trakcie spotkania uczestnicy mieli okazję przyjrzeć się niektórym pracom artystki, a także z nią osobiście porozmawiać.

Projekt został dofinansowany z budżetu województwa opolskiego.