Aktualności

Cyfrowa baza danych, która powstaje na podstawie oryginalnych dokumentów, tzw. list transportowych, wytworzonych w niemieckich obozach jenieckich w latach II wojny światowej, liczy już 500 tys. rekordów. Jest ona niezastąpionym narzędziem pozwalającym na sprawne wyszukiwanie informacji i rekonstrukcję indywidualnych losów polskich żołnierzy, poczynając od dostania się do niewoli, poprzez internowanie w kolejnych obozach, aż po odzyskanie wolności.

Dane, które z niemieckich obozów trafiały do Biura Informacyjnego Wehrmachtu ds. Strat i Jeńców Wojennych (Wehrmachtauskunftstelle für Kriegerverluste und Kriegsgefangene) Muzeum przejęło w 1970 r. z archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. Są one przede wszystkim wykorzystywane do przeprowadzania napływających do Muzeum kwerend.

Sporządzeniem cyfrowego odpowiednika tradycyjnej, papierowej dokumentacji od lat zajmują się pracownicy naszej placówki i osoby z nią współpracujące. Początek dzisiejszej bazie dał już w 1994 r. system ewidencji jeńców wojennych „Oflag”, który pięć lat później zawierał blisko 13 tys. rekordów. Ważnym etapem prac nad bazą było włączenie się Muzeum w 2007 r. do prac nad ogólnopolską bazą danych, tworzoną do 2011 r. w ramach programu „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939–1945”.   

Od tamtego momentu Muzeum kontynuuje prace samodzielnie. Tak się dzieje również obecnie. Tegoroczne prace powoli dobiegają końca – muzealna cyfrowa baza danych liczy już 500 tys. rekordów, co stanowi 83% zasobu, na podstawie którego jest tworzona.