Rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim

Przed 77 laty oddziały Żydowskiej Organizacji Bojowej i Żydowskiego Związku Wojskowego rozpoczęły w getcie warszawskim walkę z niemieckim okupantem. Została ona przygotowana, zainicjowana i poprowadzona przez niewiele ponad 700 osób na otoczonym murami obszarze kilkunastu ulic, przy niewielkim udziale z zewnątrz. Tym, co ją wyróżnia spośród wszystkich walk stoczonych podczas okupacji przez Żydów w gettach i obozach jest fakt, iż trwała najdłużej i była najlepiej zorganizowaną akcją wojskową. Za symboliczne zakończenie walk uważany jest moment  zburzenia warszawskiej Wielkiej Synagogi 16 maja 1943 r.

Powstanie rozpoczęło się w momencie, gdy większość mieszkańców getta już nie żyła. Ponad 370 tys. społeczność, którą w lipcu 1942 r. tworzyli mieszkańcy Warszawy i pobliskich miejscowości, Żydzi ortodoksyjni i zasymilowani, przede wszystkim osoby cywilne, ale także byli żołnierze Wojska Polskiego, pozbawieni przez władze niemieckie statusu jeńca wojennego, została zniszczona. W wyniku wielkiej akcji likwidacyjnej przeprowadzonej przez Niemców latem i jesienią 1942 r. większość mieszkańców getta straciła życie w obozie zagłady w Treblince. Spośród pozostałych ok. 60 tys. osób tylko niewielki procent był w stanie włączyć się do walki. I to właśnie ta grupa rozpoczęła powstanie, o którym z okazji 40 rocznicy wybuchu Marek Edelman powiedział: „Wygrać nie mogliśmy, ale chcieliśmy iść po słonecznej stronie”.

Dzisiaj przypominamy o tym wydarzeniu, zachęcając Państwa do wzięcia udziału w akcji „Żonkile”, o której informujemy na naszym facebooku.

Fot. Adrian Grycuk (https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Plik:Pomnik_Bohater%C3%B3w_Getta_w_Warszawie_2019.jpg)

wstecz