Relacja z konferencji Miejsca po niemieckich obozach jenieckich w Polsce…

W piątek (29 XI 2019 r.) w naszej opolskiej siedzibie odbyła się II ogólnopolska konferencja naukowa pt. Miejsca po niemieckich obozach jenieckich w Polsce. Zapomniane czy odkrywane? Program rozpoczęło wystąpienie dr Violetty Rezler-Wasielewskiej – dyrektor Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych, która przedstawiając działania ponadregionalne Muzeum, uzasadniła organizację tej naukowej inicjatywy. Jolanta Aniszewska, zastępca dyrektora Muzeum Historyczno-Archeologicznego w Stargardzie wygłosiła referat „Russenfriedhof – historia rekonstruowana. Cmentarze jenieckie obu wojen w Stargardzie”, a dr Renata Kobylarz-Buła z CMJW „Multimedialne Muzeum Obozu Jenieckiego Stalag I B i Historii Olsztynka” (przygotowany wspólnie z Celiną Bielińską z ww. muzeum w Olsztynku). W drugiej części konferencji miały miejsce wystąpienia przedstawicieli fundacji i stowarzyszeń, działających na rzecz miejsc pamięci. Polsko-Amerykańską Fundację Upamiętnienia Obozów Jenieckich w Szubinie i historię tych obozów przedstawił dr Jan Daniluk (Muzeum Uniwersytetu Gdańskiego), Stowarzyszenie Woldenberczyków – prof. dr hab. Anna Matuchniak-Mystkowska (Uniwersytet Łódzki), Twierdzę Srebrna Góra Sp. z o.o. – Jakub Kasiński, a Stowarzyszenie „Blechhammer-1944” – Waldemar Ociepski. W ostatniej części konferencji tematami wystąpień były Stalag 359 Poniatowa i Stalag 367 Tschenstochau. Te dwa miejsca zostały zaprezentowane przez dr Artura Podgórskiego (Instytut Pamięci Narodowej) oraz dr Juliusza Sętowskiego (Ośrodek Dokumentacji Dziejów Częstochowy w Muzeum Częstochowskim). Dyskusje zamykające poszczególne części konferencji prowadziła prof. dr hab. Danuta Kisielewicz, a za przebieg spotkania, zgodny z założeniami programu, odpowiedzialna była Iwona Solisz (obie panie reprezentowały Radę Muzeum przy CMJW).

Konferencja pokazała na konkretnych przykładach, że są w Polsce miejsca po obozach jenieckich z lat II wojny światowej, o których pamięć trwa i jest starannie pielęgnowana w lokalnych społecznościach oraz takie, o których świadczą tylko zapomniane pomniki i którymi interesują się nieliczni (tych drugich szczególnie dużo we wschodniej części naszego kraju). Nowo podejmowanych inicjatyw jest jednak nie mało. Cieszy, że wśród nich są te realizowane we współpracy pasjonatów, naukowców, samorządowców i ludzi biznesu, oraz że myśli się o przyszłości tych przedsięwzięć, tworząc np. instytucjonalne mechanizmy. W dyskusji o pamięci wybrzmiały również głosy, które od lat jej towarzyszą, a każą zastanawiać się nad odpowiedzialnością poszczególnych środowisk za te miejsca. Ważne też było, że uczestnicy konferencji zadeklarowali wolę dalszej współpracy. O jej efektach będziemy informować. Kolejna edycja konferencji planowana jest w 2021 r.

 

wstecz