I Kongres Muzealników Polskich

Od 23 do 25 kwietnia w Łodzi odbywał się Kongres Muzealników Polskich, którego organizatorami byli: Stowarzyszenie Muzealników Polskich, Polski Komitet Narodowy ICOM, Stowarzyszenie Muzeów na Wolnym Powietrzu, Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, Narodowe Centrum Kultury oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. To pierwsze tego typu wydarzenie w naszym kraju zakończyło się podjęciem przez zebranych uchwał istotnych dla rozwoju polskiego muzealnictwa.

W obradach wzięło udział ponad 1200 delegatów z całego kraju: muzealników, naukowców, dziennikarzy, działaczy społeczno-kulturalnych, a także reprezentantów samorządów oraz przedstawicieli Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, na czele z Minister prof. dr hab. Małgorzatą Omilanowską. Celem Kongresu było zdiagnozowanie sytuacji polskiego muzealnictwa, w tym wskazanie czynników, które mogą utrudniać bądź nawet uniemożliwiać skuteczne wykonywanie przez muzea swoich zadań. W trakcie Kongresu podkreślona została szczególna rola muzeów w budowaniu nowoczesnego społeczeństwa obywatelskiego oraz fakt, iż należą one do najszybciej rozwijajacych się placówek kultury w Polsce i na świecie. Tym samym wyeksponowana została rola muzealnika jako osoby realizującej z dużym zaangażowaniem, w sposób kompetentny i odpowiadający na wyzwania współczesności misję muzeum. Aby jednak jego praca odnosiła pożądany skutek konieczne są zmiany legislacyjne, o których w trakcie Kongresu intensywnie dyskutowano i które stały się przedmiotem podjętych w ostatnim dniu uchwał. Ich treść jest dostępna na portalu http://kongresmuzealnikow.pl/.

Wszystkie wspomniane powyżej zagadnienia, jak i szereg innych, w tym problem definicji kluczowych pojęć: muzeum, muzealnik oraz muzealium, poruszane były w referatach programowych. Interesujące rozmowy toczyły się w trakcie paneli dyskusyjnych. W jednym nich pt. „Nowe zadania, te same kadry. Zapisy ustawy o muzeach w świetle obecnej praktyki muzealnej” (23.04) uczestniczyła dr Violetta Rezler-Wasielewska. Dyskusja ta pokazała, że tradycyjne, podstawowe cele społeczne muzeum nie uległy istotnym zmianom, a nowoczesne metody zarządzania umożliwiają rozwój muzeów bez konieczności zmian legislacyjnych, o ile tylko instytucje te mają ustabilizowaną sytuację finansową. Przykład CMJW w Łambinowicach-Opolu jako muzeum martyrologicznego o ponadregionalnej misji, które – z racji złej kondycji finansowej województwa-organizatora – od kilku lat boryka się z ogromnymi problemami, dowodzi – jak zgodnie stwierdzili uczestnicy panelu – że tego typu instytucje powinny być finansowane z budżetu państwa i w tym zakresie konieczna jest zmiana legislacyjna.   

Ponadto dyrektor i pracownicy muzeum przysłuchiwali się także innym dyskusjom panelowym, poświęconym m.in. efektywnej  współpracy muzeum z otoczeniem; roli i zadaniom, a co za tym idzie kompetencjom muzealnika; wyzwaniom nowoczesności i temu, w jaki sposób muzea na nie odpowiadają; problemowi uatrakcyjniania oferty muzealnej dla zwiedzających oraz sposobom oddziaływania na widza w muzeach; wreszcie roli muzealium, które – jak ocenili biorący udział w dyskusji – jest fundamentem każdej muzealnej ekspozycji.

wstecz